تعریف و مفهوم منطقه بندی

عوامل مؤثر در منطقه بندی

می توان گفت منطقه‌بندی، تقسیم منطقی و علمی زمین‌های شهری با توجه به عوامل و شرایط زیر است:

1. تعیین ارتفاع و دیگر ساخت های شهری
2. تعیین میزان تراکم در هر یک از مناطق با توجه به نوع کارکرد آنها، بدان سان که فعالیت های مختلف شهری جدا از هم، اما در ارتباط با هم به بهترین وجهی به ایفای نقش بپردازند.
3. تعیین میزان زمین های مورد نیاز برای عملکردهای مهم شهری از قبیل تجارت، صنعت، بخش مسکونی و دیگر فعالیت های شهری
4. به کارگیری معیارهای علمی در داخل شهرها با توجه به شرایط اجتماعی ـ اقتصادی هر جامعه شهری ـ البته هدف از منطقه بندی، تضمین رفاه عمومی با توجه به فعالیت های شهری است.
5. حفظ و نگهداری آثار تاریخی شهرها نیز گاهی در آیین‌نامه های منطقه بندی گنجانده می شود.

تفاوت منطقه بندی با دیگر نظام های شهری این است که در منطقه بندی، هر منطقه ای استاندارد و نظام ویژه ای می‌یابد و از نظر استانداردهای شهری با مناطق دیگر شهری تفاوت پیدا می کند.

• اهداف منطقه بندی

1. اختصاص میزان معینی از زمین های شهری به موضوع خاص و کارکرد خاص
2. کنترل استفاده از زمین و کنترل ارتفاع در بنای ساختمان‌ها
3. دسترسی برنامه ریزان شهری به امکانات لازم جهت توسعه‌ آینده شهر
4. ایجاد هماهنگی لازم، بین خدمات عمومی مانند حمل و نقل، تأمین و ذخیره آب، فاضلاب و نیروی برق شهر
5. پویا و فعال ساختن برنامه ریزی شهری

• امتیازات منطقه بندی عبارت است از:

1. توسعه شهری را در آینده با نظام منطقی و با در نظر گرفتن رفاه عمومی، سامان می بخشد.
2. پراکندگی جمعیت شهری را با توجه به کارکردهای مناطق داخلی شهر به صورت متوازن و متعادل در می‌آورد و از تراکم جمعیت در بخش معینی از شهر جلوگیری می کند.
3. نیازهای عمومی جامعه شهری را از نظر تأمین پارک‌ها، مدارس، فروشگاه ها، محل های گذران اوقات فراغت و خیابان ها برطرف می‌سازد، در نتیجه از اتلاف پول و وقت مردم شهر جلوگیری می کند.
4. استفاده از خدمات عمومی مانند آب لوله کشی، فاضلاب، حمل و نقل و تلفن شهری را تسهیل و به صرفه اقتصادی جامعه شهری عمل می کند.
5. سبب می شود سلامتی مردم شهر تضمین گردد و با مکان یابی منابع آلوده ساز در منطقه بندی شهری از تأثیرات آلودگی های مختلف شهری و کانون های آلوده ساز جلوگیری می کند.
6. تعادل و توازن خاصی در فعالیت های شهری در سطح شهر به وجود می آورد.

مشخصات منطقه بندی

منطقه بندی، دارای سه ویژگی مهم است: منطقه بندی تراکمی، منطقه بندی ارتفاعی و منطقه بندی کاربری

۱ـ منطقه بندی تراکمی

۱ـ تراکم بالا

۲ـ تراکم متوسط

۳ـ تراکم پایین

شبکه شهری

شبکه شهری در بیشتر موارد، به نظام وابستگی ها و ارتباط خارجی شهرها اطلاق می شود که مرزهای آن همراه با توسعه تکنولوژی حمل و نقل و ارتباطات گسترش می یابد. شکل گیری شبکه های شهری از طریق روابط تجاری، فرهنگی، سیاسی و مذهبی و مبادله تجربیات و همکاری صورت می گیرد. در واقع در هر شبکه شهری، شهرها به صورت شراکتی عمل می کنند، با این تفاوت که در این روابط، سهم یکی بیشتر و سهم دیگری کمتر است. این سودبری در بیشتر موارد، از تقسیم کار ناحیه‌ای یا جهانی ناشی می شود؛ از این رو شبکه های شهری نمی توانند در هر زمان مسایل مردم را حل کنند، اما شهرها را به همکاری با یکدیگر راهنمایی کرده، امتیازاتی عرضه می کنند که شهرها به تنهایی توان کسب آن را ندارند.

 هر شهری عمدتاً به دو صورت ارتباط برقرار می کند:

1. ارتباط درون ناحیه ای که در این صورت، شهر مرکز مبادله و داد و ستد کالا، فرآورده های کشاورزی، تولیدات صنعتی و خدماتی و نشر افکار است
2. ارتباط بیرون ناحیه‌ای که به‌صورت زنجیری است.

بنابراین پویایی هر شبکه شهری به ارتباط داخلی یا خارجی آن وابسته است.

 پویایی شبکه شهری تحت تأثیر

1. عامل تجاری که از قدیمی ترین و مهم ترین عوامل در شکل گیری شبکه های شهری است به همراه دیگر عوامل مانند سرمایه گذاری، امور مالی و بیمه عمل می کند. برای پایداری عامل تجاری، تحکیم روابط سیاسی و دیپلماتیک و در بعضی موارد، وابستگی کشورهای حاشیه ای به مرکز ضروری است.
2. تخصصی شدن بعضی از شهرها در عرضه کالاها و خدمات ویژه، به شکل گیری و پایداری شبکه های شهری می انجامد.
3. عامل فرهنگ در پویایی شبکه های شهری، بسیار مهم می نماید. در کشورهای توسعه نیافته، نفوذ و گسترش فرهنگ غربی همراه با نفوذ سیاسی آغاز شده است. عامل فرهنگ در شبکه های شهری از طریق رفتار، زبان و رسانه های گروهی تقویت می گردد.
4. روابط سنتی و تاریخی شهرها در پویایی شبکه های شهری مؤثر است.
5. توپوگرافی، عامل راه، خطوط زمینی، راه آهن، خطوط هوایی و خطوط دریایی، از عوامل مؤثر در پویایی شبکه های شهری است.
6. تصمیمات دولتی، زمینه های ایدئولوژیک و منافع مشترک و منافع اقتصادی در پویایی و پایداری شبکه های شهری تأثیرگذار است.
7. شهرهای جهانی، شبکه های وسیع شهری را تشکیل می دهند.

ویژگی های بافت کالبدی شهرهای ایران

«در بیان کلی می توان گفت که بافت کالبدی شهرها و مناسبات بین شهروندان بر بستری از شرایط زیست محیطی و اقلیمی و نظام تولیدی جامعه و با دخالت موثر عوامل فرهنگی ، گرایشات هنری و امکانات فنی شکل می گیرند . این اشکال همگام با وقوع تغییر در بنیانهای اجتماعی، اقتصادی، پیشرفتهای فنی و تحول گرایشهای هنری و تکامل نظامهای ارزشی، پذیرای دگرگونی می گردند»

 بافت شهر ایرانی دارای اجزاء و عناصر و فضاهایی است که چه به طور انفرادی و چه جمعی ، روابطی اصولی ، حساب شده را به نمایش می گذارد . قوانینی نیز نه به صورت مدرن، بلکه به صورت ضمنی بر ساخت، تغییر و تحول آنها و روابط و زندگی ساکنین آن حاکم بوده است. در قسمت های بعدی این فضاها و عناصربه همراه ویژگی هایشان مورد بحث قرار می گیرند. اما قبل از آن باید به خصوصیات چهارگانه ای اشاره کرد که بافتهای قدیمی آنرا دارا هستند و در نگاهی به نقشه ها و تصاویر و یا با گردش در فضای آنها این خصوصیات قابل درک و مشاهده اند.

 بافت هر شهر نخست دانه بندی فضای کالبدی یعنی فضاهای خالی و پر و مقدار آنها را نسبت به یکدیگر و چگونگی رابطه و حد نزدیکی بین آنها را مشخص میکند.

دوم، شبکه ارتباطات و نحوه دسترسی ها و خصوصیات کلی راه ها و کوچه ها را آشکار می کند و توسط آن می توان راه های اصلی و فرعی را تشخیص داد.

سوم بافت هر شهر می تواند گویای چگونگی نحوه توزیع فضایی فعالیتها باشد. هر یک از فضاهای کالبدی توسط ابعاد و اندازه هایش در سطح و در ارتفاع می تواند نمایانگر نوع و حجم فعالیت جاری درخود باشد.

چهارم، بافت هر شهر نحوه شکل گیری و مراحل رشد و توسعه شهر در طی تاریخ را منعکس می کند. 

ساختار شهری بعضی از شهرهای ایران

بعد از بررسی اجمالی چند نظریه در زمینه ساختار شهری ، شناخت شهری شهرهای ایران و چگونگی توسعه آنها لازم به نظر می رسد.  برای این منظور ۶ شهر از شهرهای ایران را به طور نمونه انتخاب کردیم و با یک بررسی مختصر تاریخی و فیزیکی نشان می دهیم که ساختار شهری اغلب این شهرها به صورت مکانهای متحد المرکز بوده و به همان گونه هسته ای توسعه پیدا کرده اند.

شهرداری چیست و کجاست؟

۱-    شهرداری یا حکومت شهر به واحدی گفته می شود که به وسیله مردم در قسمتی از خاک یک کشور به منظور اداره امور محل و ارایه خدمات مورد نیاز مردم آن منطقه تشکیل می شود. شهرداری مهمترین قسمت حکومت محلی را تشکیل می دهد و از لحاظ حقوقی ، تقریبا زیر نظر حکومت محلی در استان مربوطه می باشد.

۲-    شهرداری سازمانی است حقوقی، محلی و مستقل که در محدوده شهر برای رفع نیازهای عمرانی، رفاهی و خدماتی مردم شهر که جنبه محلی دارد تشکیل می گردد و منظور آن است که امور با مشارکت شهروندان حل و فصل شود.

۳-    شهرداری به واحدی اطلاق می شود که در یک مرکز جمعیتی دارای خصایص شهری به منظور اداره امور محل و ارایه خدمات عمومی مورد نیاز تشکیل می شود.

۴-    ناحیه ای که به وسیله مرزهای اداری معینی مشخص شده است، ویژگی مسلط شهری دارد و معمولا توسط یک مجموعه از ماموران برگزیده محلی اداره می شود و در محدوده یک واحد حکومتی بالاتر مثل فرمانداری قرار دارد.

۵-     شهرداری (بر اساس ماده ۵ قانون محاسبات عمومی کشور) سازمانی عمومی و غیر دولتی است که دارای استقلال و شخصیت حقوقی بوده و تحت نظر شورای شهر که منتخب مردم است و نظارت دولت از طریق وزارت کشور برای انجام وظایفی که در قانون شهرداری آمده، تأسیس شده است.

نکات مشترک در تمام این تعریف:

۱-شهری بودن

۲-غیر دولتی بودن ( عمومی)

۳-استقلال

۴-انتخابی بودن

۵-رسمیت داشتن

۶-    اداره امور محل و ارائه خدمات عمومی مورد نیاز ساکنان شهر.

حال می توان گفت که تعریف مدیریت شهری (با توجه به دیدگاهی که آن را مساوی با شهرداری می گیرد)،عبارت است از اداره سازمانی غیر دولتی که برای برآورده کردن نیازهای مشترک شهروندان در سطح شهر، از طرف آنان و مطابق با قانون ،تأسیس می گردد و در محدوده ی فعالیت خود استقلال سازمانی دارد.

شهرداری چیست و کجاست؟

۱-    شهرداری یا حکومت شهر به واحدی گفته می شود که به وسیله مردم در قسمتی از خاک یک کشور به منظور اداره امور محل و ارایه خدمات مورد نیاز مردم آن منطقه تشکیل می شود. شهرداری مهمترین قسمت حکومت محلی را تشکیل می دهد و از لحاظ حقوقی ، تقریبا زیر نظر حکومت محلی در استان مربوطه می باشد.

۲-    شهرداری سازمانی است حقوقی، محلی و مستقل که در محدوده شهر برای رفع نیازهای عمرانی، رفاهی و خدماتی مردم شهر که جنبه محلی دارد تشکیل می گردد و منظور آن است که امور با مشارکت شهروندان حل و فصل شود.

۳-    شهرداری به واحدی اطلاق می شود که در یک مرکز جمعیتی دارای خصایص شهری به منظور اداره امور محل و ارایه خدمات عمومی مورد نیاز تشکیل می شود.

۴-    ناحیه ای که به وسیله مرزهای اداری معینی مشخص شده است، ویژگی مسلط شهری دارد و معمولا توسط یک مجموعه از ماموران برگزیده محلی اداره می شود و در محدوده یک واحد حکومتی بالاتر مثل فرمانداری قرار دارد.

۵-     شهرداری (بر اساس ماده ۵ قانون محاسبات عمومی کشور) سازمانی عمومی و غیر دولتی است که دارای استقلال و شخصیت حقوقی بوده و تحت نظر شورای شهر که منتخب مردم است و نظارت دولت از طریق وزارت کشور برای انجام وظایفی که در قانون شهرداری آمده، تأسیس شده است.

نکات مشترک در تمام این تعریف:

۱-شهری بودن

۲-غیر دولتی بودن ( عمومی)

۳-استقلال

۴-انتخابی بودن

۵-رسمیت داشتن

۶-    اداره امور محل و ارائه خدمات عمومی مورد نیاز ساکنان شهر.

حال می توان گفت که تعریف مدیریت شهری (با توجه به دیدگاهی که آن را مساوی با شهرداری می گیرد)،عبارت است از اداره سازمانی غیر دولتی که برای برآورده کردن نیازهای مشترک شهروندان در سطح شهر، از طرف آنان و مطابق با قانون ،تأسیس می گردد و در محدوده ی فعالیت خود استقلال سازمانی دارد.

استراتژی توسعه شهر یا CDS

برنامه ریزی توسعه راهبردی، برخلاف طرح جامع که فقط کالبد شهر را با استانداردهای از قبل تعیین شده ارزیابی و سپس کمبودها و نقایص کالبدی را بر روی یک نقشه برطرف می نمود، ابتدا به این نکته می پردازد که این شهر می خواهد در آینده به کجا برسد؟ این سؤال ممکن است جنبه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی، بهداشتی و کالبدی داشته باشد. لذا خروجی های برنامه توسعه راهبردی، هم جنبه نرم افزاری خواهد داشت (تدوین سیاست ها، راهبردها، راهکارهای اجرایی، برنامه ریزی خرد و…) و هم جنبه سخت افزاری (جهت گیری و میزان توسعه کالبدی، ایجاد تحولات و تغییرات عمده کالبدی، پیشنهاد برای تهیه طرح های تفصیلی ویژه یا طراحی شهری و یا طرح های ساماندهی کالبدی و…).

 فرآیند CDS

• شناسایی و تعریف اولیه از وظایف برنامه ریزی و توافق در مورد مسیر محلی فعالیت برنامه ریزی
• جمع آوری داده ها، تحلیل، پیش بینی و تشخیص
• تدوین اهداف کلان و اهداف اجرایی و نیز انتخاب متغیرهای مهم
• طراحی مسیر فعالیت ها و یا گزینه ها
• ارزیابی و انتخاب گزینه ها
• طراحی استراتژیک برتر، پیشنهادات و برنامه کاری
• اجرا و ایجاد ساز و کارها
• نظارت و بازنگری (پایش)

 بنابراین فراورده‌های خروجی سند CSD شامل موارد زیر خواهد بود:

• سیاست گذاری و اصلاحات مدیریتی و نهادی
• برنامه های سرمایه گذاری (از جمله در زمینه زیر ساخت های اجتماعی و فرهنگی)
• تدوین ساز و کارهای پایش (مانیتورینگ)

 اهداف اکثریت CDS در قالب سه مورد قابل طبقه بندی می باشد:

1. بهسازی مدیریت شهری : ارتقای کیفیت اداره (حکمروایی) و مدیریت شهر
2. رشد اقتصاد محلی: افزودن میزان سرمایه گذاری
3. کاهش فقر

طرح ها و برنامه های شهرسازی

واژه­ طرح معادل واژه­ انگلیسی design بوده و غلطی مصطلح و جا افتاده در پژوهش­ های شهرسازی ایران است. در نهایت اگر بنا باشد که فارغ از پسوند جامع و تفصیلی برای برنامه­ ها و طرح هایی که با هدف سازندگی (توسعه) شهرها تهیه می شود اسمی به میان آید باید آن ها را « طرح ها و برنامه­ های شهرسازی » نامید.

 موضوع دوم در مورد واژه “جامع” است. این واژه در شهرسازی دو مفهوم دارد: در جایی که معادل comprehensive و بعضاً Master می­ آید طرح های جامع متعارف متداول را در برمی گیرد که همان برنامه­ کالبدی جامع شهر است. در جاهایی که معادل Master باشد طرح های شهرسازی و حتی معماری و محوطه را نیز در بر می­ گیرد.

 طرح و برنامه

دو واژه ای هستند که به رغم تفاوت­ های موجود بینشان در میان حرفه مندان علوم شهری فارسی زبان تقریباً در معنا و مفهوم واحدی به کار می­ روند.

 الف) طرح

طرح معادل Design فرآیندی است که خلاقیت در آن نقش بسزایی دارد مثلاً طرح معماری می­ تواند محصول ایده اولیه­­ ای باشد که به صورت خلاقانه در ذهن پرورده می­ گردد.

در ایران مسامحتاً، طرح همان برنامه یا plan است که طرح یا design را درون خود دارد و در بررسی موشکافانه­ تر منظور از طرح همان “سیاست- Policy” است.

 ویژگی های طرح عبارتند از:

• مجموعه ­ای از خدمات و عملیات مشخص مثل طرح احداث یک بیمارستان.
• دارای زمان معین
• دارای اهداف معین
• دارای برآورد هزینه

 معمولاً طرح در قالب چند پروژه، اجرایی می شود. “پروژه” به مجموعه عملیاتی گفته می شود که در زمان مشخص و با هدف مشخص و با صرف منابع معین به منظور تولید (اجتماعی، اقتصادی و زیربنایی) صورت می­ گیرد.

  ب) برنامه

تعاریف ارائه شده از برنامه در متون فارسی

زیاری: برنامه نمایش منظم و یا رعایت سلسله مراتب فعالیت های مربوط به یکدیگر و همچنین رشته تصمیمات منظم و برحسب دوره­ های زمانی مختلف است. برنامه همان تصمیمات منظم بر اساس سلسله مراتب عملیات است.

شیعه: برنامه ریزی به عنوان فرایندی که نتیجه­ آن برنامه است. برنامه ریزی فرآیند تعیین اقدامات مناسب آتی است و تلاش دارد که بر مبنای شناخت وضع موجود موضوع را به تصمیم گیری، ارزیابی و انتخاب بهترین راه حل ها سوق دهد. بنابراین کیفیت علت و معلولی و استدلال و منطق در برنامه ریزی اهمیت دارد. اساس کار برنامه ریزی بر انتخاب هدف و معیار استوار است.

اهمیت وبلاگ نویسی برای موفقیت کسب و کارها و بازاریابی اینترنتی

۱- وبلاگ هسته اصلی بازاریابی اینترنتی است

امروزه یکی از استراتژی های اصلی بازاریابی اینترنتی استفاده تلفیقی از استراتژی بازاریابی محتوا و بازاریابی کششی است. خوراک و ماده اولیه مورد نیاز هر دو نیز محتوای اصیل و باکیفیت است. محل انتشار این محتوا نیز وبلاگ سایت شماست.

۲- وبلاگ عامل اصلی اعتمادسازی و فروش است

کسب و  کار بر پایه اعتماد استوار است. برایان تریسی به عنوان یکی از بزرگ ترین معلمان و سخنرانان جهان در حوزه کسب و کار و موفقیت شخصی است. او در مورد فروش نیز کتاب ها و نظرات بسیار جالبی ارائه داده است. یکی از کاربردی ترین این نظرات، استعاره “سه پایه فروش” است.

• وبلاگ و سه پایه فروش

فروشنده باید مانند دوست باشد تا مشتری احتمالی نیز به او مانند دوست خود نگاه کند و به او اعتماد داشته باشد. چرا که یک دوست هرگز بد دوست خود را نمیخواهد.

فروشنده باید مانند یک مشاور باشد و به مشتری احتمالی مشورت دهد که چگونه می تواند نیاز یا مشکل خود را حل کرده و به خواسته خود برسد. یک مشاور با دانشی که در اختیار دارد به موکل خود کمک می کند تا بهترین تصمیمی را بگیرد. مردم به نظر مشاور خود اهمیت می دهند.

فروشنده باید مانند یک معلم باشد و به مشتری احتمالی تعلیم دهد که چگونه می تواند از تصمیمی که گرفته و محصول ما را خریداری کرده استفاده کند. مراحل سفارش، پرداخت، دریافت، راه اندازی، نصب، استفاده، نگهداری و … را آموزش بدهد. مردم به معلمان خود احترام می گذارند.

به این ترتیب هر زمان که هر سه ضلع این مثلث وجود داشته باشد فروش موفق صورت می گیرد.

در یک وب سایت شما به کمک بلاگ و از طریق محتوای مفید و ارزشمندی که تولید می کنید، می توانید خود را به عنوان دوست، مشاور و معلم نشان دهید. می توانید در حوزه تخصصی خود مطالب مفید و آموزنده ای تولید کنید تا دیگران را در تصمیم گیری هایشان راهنمایی کنید.  می توانید پاسخ نظرات و سؤالات آنها را در ادامه مقالات و یاد در قالب مقالات جدید بدهید و معلم بودن و دوستی خود را به آنها بنمایانید.

۳- وبلاگ عامل اصلی برندسازی است

گفته می شود که کل محتوای دنیا در سه دسته چه، چگونه و چرا تقسیم می شوند. در این میان محتوا مربوط به دسته “چه” حدود ۷۰% از کل محتوا، محتوای مربوط به دسته “چگونه” حدود ۲۵% از کل محتوا و محتوای مربوط به “چرایی” حدود ۵% از کل محتوا موجود در جهان و طبیعتاً در اینترنت را تشکیل می دهند.

سلسله مراتب محتوا در جهان

در این میان رابطه نانوشته معکوسی میان کمیت و کیفیت محتوا وجود دارد. یعنی هر چه که تعدد محتوا در حوزه ای بیشتر باشد، آن محتوا دم دستی تر و بی اهمیت تر است. به این ترتیب محتوایی که درباره “چه”ها صحبت می کند کم اهمیت ترین و محتوایی که در مورد “چرایی”ها صحبت می کند می تواند ارزشمندترین محتوا باشد.

از طرف دیگر جایگاه هایی که شما و برند کسب و کارتان می توانید خلق کنید را نیز می توان در سه دسته عمومی، تخصصی و مرجع تعریف کرد. بگذارید این موضوع را با مثالی برایتان توضیح دهم.

معرفی نسل های تحقیق و توسعه در سازمان

۱) ویژگی های نسل اول تحقیق و توسعه

• استراتژی ، امید به موفقیت است نه قطعیت در موفقیت.
• نباید با تاکید زیاده ­روی برنامه ­ریزی، خلاقیت را خفه کرد.
• واحد تحقیق و توسعه راساً درباره نوع کار و برنامه­ ریزی تصمیم می ­گیرد.
• نتیجه تحقیق و توسعه قابل پیش بینی نیست.
• ۲) ویژگی های نسل دوم تحقیق و توسعه

• تحقیق و توسعه باید پاسخگو باشد.
• مدل تحقیق و توسعه، مشتری – کارفرما است و نحوه ارزیابی براساس میزان بازگشت سرمایه مصرفی انجام می­ گیرد.
• هزینه­ های تحقیق و توسعه یک سرمایه گذاری مالی است و در مورد هر پروژه به طور مستقل تصمیم گیری می ­شود.
• پذیرش پروژه تحقیق و توسعه منوط به یافتن مشتری در شرکت است.
• مدیران، پروژه ­ای را می­ پذیرند که سرمایه ­گذاری مناسبی در آینده معقول در آن خصوص پیش بینی می شود.
• حقیق و توسعه محتاط می­ شود و کمتر حمایت کننده ­ای برای فعالیت های پرمخاطره پیدا می ­کند.
• واحد تحقیق و توسعه به صورت عکس العملی در راستای رفع مشکلات فوری فنی شرکت هدایت می ­شود.
• رابطه بین برنامه­ های تحقیق و توسعه و اهداف راهبردی نواحی و کلی شرکت بسیار ضعیف است.

۳) ویژگی های نسل سوم تحقیق و توسعه

• مشارکت در تصمیم گیری ها وجود دارد.
• همکاری مناسبی بین مدیر تحقیق و توسعه و سایر مدیران شرکت وجود دارد.
• مدیر تحقیق و توسعه از انتقال صمیمانه بینش و آگاهی با سایر مدیران شرکت بهره می ­برد.
• فعالیت های تحقیق و توسعه در راستای اهداف فنی و اقتصادی شرکت سامان دهی می­ شود.

۴) ویژگی های نسل چهارم تحقیق و توسعه

• هسته فعالیت های تحقیق و توسعه بر اساس نوآوری تعیین می­ شود.
• فرایند نوآوری توسط تکنیک های مدیریت پروژه مدیریت می­ شود.
• پروژه­ های چندگانه، به یک استراتژی طولانی مدت گره می­ خورد و با مستندات عجین می­ شود و در راه کاهش ریسک های موجود به طور همزمان حرکت می­ کند (نظیر مدیریت اسناد

۵) ویژگی های نسل پنجم تحقیق و توسعه

به استفاده مولد از دانش در تولید و معرفی موفق محصولات، فرایندها و یا خدمات جدید تقویت نوآوری گویند. تقویت نوآوری در واحد تحقیق و توسعه یکی از مهمترین سیاست های افزایش بهره وری است. به دلیل اهمیت نوآوری، تمرکز سازمانی در نسل پنجم بر روی این مطلب قرار گرفته است. برخی از موضوعات نظیر پیچیدگی، ابهام و ریسک، نگرانی برای سرعت، هزینه­ ها و نرخ بالای شکست و هم چنین نیاز به صرفه جویی اصلی­ ترین اهداف ایجاد نسل پنجم تحقیق و توسعه بوده ­اند.

در نسل پنجم تحقیق و توسعه دو جنبه مهم افزایش میزان تعامل تکنولوژی و راهبرد مورد بحث و ملاحظه قرار می­ گیرد. در یکپارچه سازی راهبردی، یکپارچگی شبکه­ ها، شبکه ها، تحقیق و توسعه مشارکتی و شرکا و بازارهای جهانی برخی از حساسترین اهداف است. یکپارچه­ سازی تکنولوژیکی به مفهوم استفاده از ابزار و شیوه ­هایی نظیر اینترنت، شبکه های محلی (LAN)، CIM، ERP، EDI، PDM و مواردی این چنین به صورت یکپارچه می ­باشد.

تفاوت برنامه ریزی استراتژیک و تفکر استراتژیک

مینتزبرگ قائل به تفاوتی آشکار بین دو مفهوم تفکر استراتژیک و برنامه ­ریزی استراتژیک است و می­ گوید برنامه ­ریزی استراتژیک تفکر استراتژیک نیست. از دیدگاه وی برنامه­ ریزی استراتژیک بر تجزیه و تحلیل تمرکز می ­کند و با تفسیر، بسط جزییات و صورت بندی استراتژی های فعلی سروکار دارد.  از سوی دیگر تفکر استراتژیک بر ترکیب، استفاده از شهود و خلاقیت برای خلق تجسم و تصویری منسجم از سازمان تأکید دارد و می­ گوید برنامه ریزی استراتژیک فرآیندی است که باید پس از تفکر استراتژیک واقع شود.

مینتزبرگ متفکران استراتژیک را از برنامه ­ریزان استراتژیک جدا می­ داند. وی برای برنامه ­ریزان استراتژیک نقش های مؤثری همچون گردآوری داده، همراهی متفکر استراتژیک در خلق استراتژی و مشارکت در پیاده سازی چشم اندازهای استراتژیک ذکر می­ کند ولی خلق چشم انداز و معماری استراتژی را حاصل تفکر استراتژیک می ­داند (منصوریان، ۱۳۹۱).

در تفکر استراتژیک یک تصویر بزرگ و یکپارچه از محیط کسب و کار شکل می­ گیرد. این شیوه نگرش لازمه کشف قواعد اثربخش و بکارگیری آنها در راستای پاسخ به مشتری است، در حالی که برنامه ریزی استراتژیک با تمرکز بر روی چشم انداز و جزئیات استراتژی خلق شده، داده ­های دقیق برای پیاده سازی استراتژی فراهم می ­سازد.

تفکر استراتژیک جهت گیری مناسب سازمان را مشخص می­ سازد و برنامه ­ریزی استراتژیک سازمان را در جهت مشخص شده به پیش می ­برد.

تفکر استراتژیک با سنتز عوامل موثر محیطی و درونی تصویر یکپارچه­ ای از فضای کسب و کار را در ذهن ایجاد کرده و زمینه را برای خلق پاسخ های خلاقانه و بدیع به نیازهای بازار فراهم می­ سازد و برنامه ریزی استراتژیک با روش­ های تحلیلی، اهداف استراتژیک را به برنامه­ ها و اهداف سالیانه و کوتاه مدت تبدیل کرده و گام های لازم برای پیاده­ سازی استراتژی خلق شده را فرموله می ­کند. شاید با این دیدگاه بهتر باشد برنامه ریزی استراتژیک به عنوان ابزاری برای پیاده سازی چشم انداز حاصل از تفکر استراتژیک تلقی شود (غفاریان و کیانی،۱۳۸۷ ،B، ۵۸-۵۹).

برنامه ­ریزی استراتژیک فقط زمانی می تواند مفید باشد که از طریق تفکر استراتژیک حمایت شود و در نهایت به مدیریت استراتژیک منجر گردد. مدیریت استراتژیک به عنوان یک اقدام اساسی برای یک سازمان فعال و بهره ­ور مطرح است. تفکر استراتژیک به این معنی است که از خود بپرسیم ” آیا ما در حال انجام دادن کارهای صحیح هستیم ؟ ”