اصول تصمیم گیری صحیح | عمل گرایی به جای کمال­ گرایی افراطی

خیلی­ ها فقط تلاش می ­کنند و دستاورد کمی دارند، خیلی ­ها فقط فکر می­ کنند و هیچ دستاوردی ندارند. عده کمی هم فکورانه در حوزه ­ای خاص تلاش می­ کنند و بهترین دستاوردهای ممکن را برای خود رقم می ­زنند.

کلید موفقیت تلاش آگاهانه است. موانع ذهنی زیادی وجود دارد که انسان­ ها را از تلاش کردن باز می ­دارند. ترس از شکست، ترس از دست دادن، ترس از حرف دیگران، تنبلی و … از جمله این موانع هستند. اما یکی از خوش­ چهره ­ترین این موانع کمال­ گرایی افراطی است. در این حالت شخص به سستی و احمال متهم نمی­ شود و بهانه­ هایی معتبر برای کار نکردن ارائه می­ دهد؛ هنوز آن چیزی که مد نظر دارم محقق نشده، هنوز کسی نمی ­تواند کاری را که می­ خواهم اجرایی کند، هنوز زمانش فرا نرسیده و … .

افرادی که کمال­ گرایی افراطی دارند عموماً منتقدانی بی ­عمل (یا بی­ نتیجه) هستند. آنها با نگاه صفر و صدی که به موضوعات دارند، آنقدر خود را با جزئیات درگیر می­ کنند و تحلیل ­های خسته­ کننده برای کوچک ترین احتمالات انجام می ­دهند که از تصمیم­ گیری باز می­ مانند. اما دانستن چگونه انجام دادن کارها مهم نیست، بلکه چطور انجام دادن آن چگونه ­هاست که اهمیت دارد.

بدانیم که کمال ­گرایی اسمی فانتزی برای ترس است. بدانیم گزینه کامل و بی­نقص یک افسانه است. افراد موفق نیز همواره به دنبال بهترین نتایج هستند، اما این خواست آنها مانع عمل­گرا بودن شان نمی­ شود. آن­ها تلاش می ­کنند در چارچوب شرایط، منابع، فرصت­ ها و توان موجود دست به اقدام بزنند و بهترین نتیجه را خلق کنند. هیچ یک روزی وجود ندارد، فقط همین امروز وجود دارد. بنابراین دست به کار شوید.

اصول تصمیم گیری صحیح | واقع­ بینی به جای خوش­بینی

در یک تحقیق از اساتید دانشگاهی در آمریکا پرسیده شد که آیا آنان خودشان را جزء ۱۰% برتر اساتید می ­دانند؟ بسیار جالب بود که ۹۴% از آن­ها اعتقاد داشتند که جزء ۱۰% اساتید برتر دانشگاه هستند. وقتی پای برتری شخصی به میان بیاید انسان­ ها نسبت به خود، افکار خود، تصمیمات خود و اعمال خود دارای دید مثبت کاذبی هستند. آن­ها اصولاً معتقدند که تصمیمات شان درست هست و اگر به نتیجه دلخواه نرسیده برای توجیه آن از نام بردن ده ­ها عامل محیطی استفاده می­ کنند. این خطا باعث می­ شود که در هنگام تصمیم ­گیری خوش ­بینی بیش از اندازه ­ای نسبت به تصمیات خود داشته باشیم.

البته خوش­ بینی یکی از صفات برجسته افراد موفق است. اما هر چیزی جایی و زمانی دارد. بهتر است بگویم باید در هنگام تصمیم ­گیری واقع ­بین باشیم و نه خوش­ بین. در بسیاری از موارد خوش­ بینی بیش از اندازه باعث می­ شود که بی­ پروایی کاذب به دست آوریم. این بی­ پروایی کاذب نیز باعث می­ شود که در پذیرش ریسک اشتباه محاسباتی داشته باشیم، خودمان را توجیه کنیم و بیش از آن چیزی که باید ریسک کنیم. به این ترتیب خود و سرمایه ­مان را در خطر می­ اندازیم.

به سخنان موفقیت اساتید و نویسندگان نخ­ نمایی داخلی و خارجی توجه نکنید. کار آن­ها بیشتر شبیه فال­ گیرهایی است که فقط چیزهایی را بیان می­ کنند که مردم دوست دارند بشوند. آن­ها دلالان امید هستند. توصیه­ های آن­ها عموماً از این حد فراتر نمی­ رود که آن­ چیزهایی را که می­ خواهیم لیست کنیم، روزانه چندین بار آن­ها را تجسم کنیم، انرژی بفرستیم و منتظر بمانیم تا کائنات همه شرایط را فراهم آورد. اینها بیشتر شبیه شوخی هستند. واقعیت­ ها می­ توانند بسیار سخت و عریان باشند. هر کسی در هر زمینه ­ای به جایی رسیده است می ­داند که آن چیزی که باعث موفقیت انسان می شود تلاش فکری و جسمی مستمر و هوشمندانه در کنار بینش صحیح است. سختی­ ها و شکست­ های زیادی باید تحمل شود. بنابراین خوش­ بینی واقعی زمانی است که در حین تلاش فراوان از شکستی به شکست دیگر می ­رویم و بینش و روحیه خود را از دست ندهیم.

اصول تصمیم گیری صحیح | بر مبنای اطلاعات درست تصمیم­ گیری کنید

به قول مارک تواین

مشکل مردم این نیست که کم می ­دانند، مشکل آن­ها این است که اطلاعات زیادی دارند که اهمیت ندارد.

برای بسیاری از مردم در فرآیند تصمیم ­گیری­شان آشنا بودن اطلاعات از درست بودن اطلاعات مهم­ تر است. به این معنی که اخباری که در دفعات بیشتری شنیده می­ شود و در ذهن آن­ها در دسترس ­تر است، وزن بیشتری در تصمیم­ گیری­ شان بازی می­ کند.

رسانه­ های جمعی عمده اخبار را در شبانه­ روز چندین بار تکرار می­ کنند. اگر موضوع خبری موضوع مهمی باشد، مانند ارز، بازار مسکن، بافت فرسوده، زلزله و … تناوب این اخبار بیشتر نیز می ­شود و ما هر ماه یا هر هفته خبری در این زمینه­ ها می­ شنویم. از طرفی می­ دانیم که بسیاری از رسانه ­های جمعیِ عمده اخبار را جهت­ گیری شده و نه صرفاً بر پایه واقعیت ­های موجود ارائه می ­دهند. تکرار این اخبار نه چندان صحیح در طول زمان مبنای تصمیم­ گیری بسیاری از مردم خواهد بود.