منطقه بندی در شهر

کنترل شکل شهر و ارتباط بین کاربری اراضی که در نتیجه شهرهای کارآمد و زیبا شکل خواهد گرفت.

• ارتقای سلامتی و رفاه اجتماعی با تضمین فضای مناسب برای کاربری ها و امکانات رفاهی مورد نیاز
• ارتقای استراتژی توسعه با برنامه ریزی کاربری اراضی شهری
• تجزیه و تحلیل تضادها و به حداقل رساندن آن‌ها از طریق فرآیند تصمیم سازی
• استفاده درست از زمین، حفظ تجانس، سازگاری کاربری ها و حفظ اراضی برای نیازهای آینده
• مهم ترین وسیله برای اجرای طرح های جامع شهری و سازماندهی به نظام کاربری زمین در شهر و پیرامون آن
• حفظ منافع عمومی، کاهش نابرابری‌ ها، توسعه خدمات و تسهیلات عمومی، بهسازی محیط زیست و اعتلای کیفیت فضاها و سیمای شهر

 اهداف منطقه بندی

• کاهش تراکم در خیابان ها
• تضمین ایمنی از آتش سوزی، وحشت و دیگر مخاطرات
• ارتقا و بهبود بهداشت و رفاه اجتماعی عمومی
• تهیه هوا و روشنایی کافی و مناسب
• جلوگیری از تراکم بیش از حد جمعیت در اراضی شهری
• تسهیل تهیه کافی حمل و نقل، آب، فاضلاب، مدارس، پارک ها و دیگر نیازمندی های عمومی

 مزیت های منطقه بندی

• کاهش خطر آتش سوزی
• تحت کنترل درآمدن توسعه آتی شهر
• آماده­ سازی عناصری از قبیل پارک ها، زمین بازی، سینما، مراکز خرید، مدارس و… جهت ارتقا مطلوبیت عمومی
• ایجاد محیطی آرام، فضای باز و سالم و ارتقا سلامتی جامعه (ممانعت از استقرار صنایع مزاحم در منطقه مسکونی)
• توزیع متناسب جمعیت
• خدمات بهینه عمومی (استفاده اقتصادی متنوع از خدمات بهینه همانند آب، دفع فاضلاب، تلفن و…)

انواع منطقه بندی

با توجه به اهداف تقسیم زمین، منطقه بندی به انواع گوناگون طبقه بندی شده است: